Ο καιρός στο χωριό μας σήμερα

ΚΛΙΚ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ

Χριστουγεννιάτικη γιορτή 2014

Αν και ο Αί Βασίλης στεναχωρήθηκε όταν είδε την μπουγάδα του, τελικά με την βοήθεια των παιδιών του κόσμου τα κατάφερε και είναι έτοιμος για την αποστολή του. 
Μια αποστολή που κατάφεραν με μεγάλη επιτυχία (οι μαθητές της Β΄και Γ΄ τάξης) σύμφωνα με τις δηλώσεις των γονέων που παρακολούθησαν την παράστασή μας. 
   Την παράστασή μας ολοκλήρωσαν, χριστουγεννιάτικα τραγούδια στα αγγλικά, τα ποντιακά κάλαντα, και η χορωδία μαζί με το χορευτικό της Στ΄ τάξης.
Συγχαρητήρια στους μαθητές/τριες του Δημοτικού σχολείου Σταυρού για την άψογη παράστασή τους.
   Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στο σύλλογο διδασκόντων του σχολείου μας για την βοήθειά τους στην πραγματοποίηση της παράστασής μας, την κ. Ελένη Κανδηλάκη για την επιμέλεια του σκηνικού, την κ. Τριανταφυλλίδου Κυριακή για την χορογραφία, τον σύλλογο γονέων και κηδεμόνων για την υλική και οικονομική βοήθειά τους και όλους εσάς που μας τιμήσατε με την παρουσία σας. 
   Ο Διευθυντής και ο σύλλογος διδασκόντων  σας εύχονται χαρούμενες γιορτές και η καινούρια χρονιά να είναι γεμάτη υγεία και ευτυχία.

Επιμέλεια γιορτής από τους εκπαιδευτικούς:

Θεοδωρίδη Ευστάθιο. 
Ευμορφία Μουρατίδου, 
Τριανταφυλλίδου Κυριακή.

                                                                                         Οι εκπαιδευτικοί: Θεοδωρίδης Ευστάθιος

...

                                                                                                               Μπαλλή Κυριακή

Χριστουγεννιάτικη Γιορτή 2014
Χορωδία
Στ τάξη

Αυτόχθονες λαοί

Γενικά στοιχεία

Οι Πυγμαίοι είναι λαός της Αφρικής που κατοικεί στα δάση της κεντρικής Αφρικής. Το ύψος τους δεν ξεπερνά το 1,45 μ. καθώς το βάρος τους δεν ξεπερνά το 40 κ. Έχουν πεταχτό σαγόνι, καστανόμαυρο δέρμα και μυτερά δόντια. Αριθμούν τους 130.000.

Ιστορικά στοιχεία

Αναφορές για τους Πυγμαίους έχουμε από τα πολύ παλιά χρόνια (αρχαία Αίγυπτος -5ος αιώνας π.Χ.) χωρίς ωστόσο να υπάρχει επαφή με τη φυλή αυτή, με αποτέλεσμα, για πολλούς αιώνες η ύπαρξή τους να παραμένει μυθική. Στα μέσα του 19ου αιώνα μ.Χ. οι εξερευνητές συναντούν για πρώτη φορά τη μικρόσωμη   φυλή τους. 

Ιστορία - Όνομα

Είναι από τους αρχαιότερους κατοίκους της Αφρικής. Αν και ορισμένοι ανθρωπολόγοι κατέτασσαν παλεότερα όλους αυτούς τους λαούς σε ένα κορμό της μαύρης φυλής, με σύγχρονα δεδομένα τα μοναδικά χαρακτηριστικά που είναι κοινά σε όλους τους Πυγμαίους είναι το χρώμα του δέρματος και το ύψος τους. Νεότερες έρευνες καταλήγουν πως ίσως οι Πυγμαίοι να συνδέονται με τους λαούς του χαμηλού αναστήματος της νότιας Ασίας, οι οποίοι αναφέρονται ως "Νεγρίτες" ή "Πυγμοειδείς".

Αναφέρεται ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι τους γνώριζαν τουλάχιστον το 3.000 π.Χ. και τους αποκαλούσαν με το όνομα "Άκα". 

Κοινωνία - κοινωνική οργάνωση

Είναι κυνηγοί και τροφοσυλλέκτες και ζουν σε μικρές ομάδες στα τροπικά δάση, Οι ομάδες αυτές δεν έχουν κάποια παραδοσιακή ιεραρχία ή κοινωνικά στρώματα. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της φυλής είναι ότι δεν έχουν ιστορική παράδοση.

Η μουσική και ο χορός αποτελούν μέρος της καθημερινής ζωής, καθώς τα τραγούδια συνδέονται με σημαντικά γεγονότα, όπως το κυνήγι, το γάμο, τη γέννηση. 

Οι Πυγμαίοι πιστεύουν σε ένα Θεό που ονομάζουν "Χβρουμ". Τους νεκρούς τους τούς τοποθετούν, μέσα σε σπηλιές ή σε κουφάλες δέντρων. Παραδέχονται το φαινόμενο της πολυγαμίας. 

Η Κοινωνία τους χωρίζεται σε "πατριές", κάθε πατριά λατρεύει το δικό της ζώο. 

Διαβίωση

Το δάσος τούς παρέχει όλα όσα χρειάζονται, από υλικά για τις καλύβες τους, μέχρι υλικά για τις κυνηγετικές τους ανάγκες. Έχουν καλή σχέση με τους γειτονικούς λαούς και αποκτούν γεωργικά προϊόντα, μεταλλικά εργαλεία, αλκοόλ και καπνό με ανταλλαγή.

Συλλέγουν βολβούς, κάμπιες, μέλι και τερμίτες. 'Εργο των ανδρών αποτελεί το κυνήγι ζώων, όπως αντιλόπες, χοίρους και πιθήκους αλλά και από αλιεία. Οι γυναίκες και τα παιδιά μαζεύουν καρπούς από τα δέντρα. 

Επικοινωνία

Εκτός από τη γλώσσα "μπαντού" έχουν και μια δική τους "γλώσσα". Αυτή εκφράζεται με τραγούδι χωρίς λόγια αλλά με ήχους και κραυγές. Με αυτή τη γλώσσα, οι Πυγμαίοι επικοινωνούν με τα πνεύματα του δάσους και τους ζητούν να είναι γενναιόδωρα. 

Read more: http://tosxolikopareaki.blogspot.com/2014/02/blog-post_19.html#ixzz3Kjz6HNT6

ΘΕΟΛΟΓΙΑ,ΒΑΣΙΛΙΚΗ

«Σχολείο για Κλόουν»

Το «Σχολείο για Κλόουν» είναι ένα έργο με αλληγορίες, μιλάει για το όνειρο να υπάρχει ένα σχολείο βιωματικό, ελεύθερο, δημιουργικό, γιατί μόνο έτσι δημιουργούνται πολίτες με κριτική σκέψη και αντίληψη.»

ΣΧΟΛΙΚΗ ΤΣΑΝΤΑ

            Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για τις σχολικές τσάντες

Τα σακίδια πλάτης είναι ένας διαδεδομένος και πρακτικός τρόπος για τα μεταφέρουν τα σχολικά βιβλία και τα προσωπικά τους αντικείμενα οι μαθητές (εικόνα 1). Είναι σχεδιασμένα έτσι, ώστε να κατανέμουν το βάρος από το φορτίο τους σε κάποιους από τους δυνατότερους μύες του σώματος. Η σωστή χρήση των σακιδίων πλάτης επομένως, αποτελεί πολύ καλή λύση για τη μεταφορά των πραγμάτων που είναι απαραίτητα για το σχολείο καθημερινά.

Εικόνα 1. Τα σακίδια πλάτης είναι πολύ δημοφιλή στους μαθητές για τη μεταφορά βιβλίων.

Σακίδια πλάτης πολύ βαριά ή φθαρμένα μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα στους μαθητές. Η μη σωστή χρήση επίσης, μπορεί να τραυματίσει μύες και αρθρώσεις. Το τελικό αποτέλεσμα μπορεί να είναι πόνος στη μέση, στον αυχένα και τους ώμους ή ακόμα και προβλήματα στη σωστή στάση του σώματος.

Θα πρέπει βέβαια να σημειωθεί ότι παρά το ότι μπορεί να προκληθούν προβλήματα στάσης του σώματος, τα σακίδια πλάτης δεν αποτελούν αιτία για την εμφάνιση σκολίωσης. Στην σκολίωση έχουμε κλίση της σπονδυλικής στήλης προς το πλάι, που συχνά εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της εφηβείας.  

Πως να διαλέξετε το κατάλληλο σακίδιο πλάτης

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να ελέγξει κάποιος όταν διαλέγει ένα σακίδιο πλάτης για ένα μαθητή είναι το μέγεθος της τσάντας να είναι κατάλληλο με την σωματοδομή του παιδιού. Η τσάντα δεν θα πρέπει να κρέμεται χαμηλότερα από τους γοφούς του παιδιού. Επιπρόσθετα το σακίδιο πλάτης θα πρέπει να έχει (εικόνα 2):

• Δύο ιμάντες ώμου.
• Ικανοποιητικό φάρδος και πάχος στους ιμάντες του ώμου.
• Ενισχυμένη και μαλακή πλάτη.
• Ιμάντα για τη μέση. 
• Μικρό βάρος.
• Ροδάκια για κύλιση, εφόσον απαιτείται η κάλυψη μεγάλων αποστάσεων.

Εικόνα 2. Σακίδιο πλάτης όπως φαίνεται από πίσω.

Πρόληψη τραυματισμών

Για τη αποφυγή τραυματισμού από την χρήση σακιδίων πλάτης, ακολουθείστε τους παρακάτω κανόνες:

• Χρησιμοποιείτε πάντα και τους δύο ιμάντες ώμου για καλύτερη κατανομή του βάρους κατά μήκος της πλάτης.
• Προσαρμόστε τους ιμάντες ώστε να κρατούν το φορτίο της τσάντας κοντά στην πλάτη.
• Τα παιδιά και οι μαθητές δεν πρέπει να κουβαλούν φορτίο μεγαλύτερο από το 15-20% του βάρους του σώματός τους.
• Τοποθετήστε σωστά τα πράγματα στην τσάντα, βάζοντας τα βαρύτερα αντικείμενα κάτω και προς το κέντρο της τσάντας.
• Εάν η τσάντα είναι πολύ βαριά, αφαιρέστε τα περιττά βιβλία και αφήστε τα στο σπίτι ή το σχολείο.
• Φορέστε σωστά την τσάντα, λυγίζοντας πρώτα τα πόδια πριν τη σηκώσετε.
• Δυναμώστε τους μύες του κορμού.

Τι να προσέξουν οι γονείς

• Ρωτήστε το παιδί σας για πιθανό μούδιασμα ή πόνο στα χέρια και τα πόδια που μπορεί να σημαίνει κακή εφαρμογή της τσάντας στην πλάτη ή πολύ μεγάλο φορτίο αυτής.
• Παρατηρείστε το παιδί καθώς σηκώνει την τσάντα για να δείτε εάν δυσκολεύεται. Εάν η τσάντα είναι βαριά, αφαιρέστε κάποια βιβλία ή δώστε τα να τα κουβαλήσει με τα χέρια για να ισορροπήσει τα βάρος στην πλάτη (δεν ξεπερνά το 15-20% του βάρους του σώματος του παιδιού).
• Μη παραβλέπετε οποιοδήποτε πόνο στην πλάτη σε ένα παιδί ή έφηβο.
• Μιλήστε με τη δασκάλα ή το δάσκαλο προκειμένου να μειωθούν τα βιβλία που χρειάζεται να μεταφέρονται καθημερινά, εφόσον αυτά υπερβαίνουν το επιτρεπτό βάρος. Μιλήστε και με άλλους γονείς για να προωθήσετε το αίτημά σας.
• Αναζητείστε στο σχολείο τη δυνατότητα ενός προσωπικού ντουλαπιού, όπου θα μπορούσε το παιδί να αφήνει κάποια βιβλία για να μη χρειάζεται να τα μεταφέρει καθημερινά.
• Στην περίπτωση που το παιδί παρουσιάζει πόνο που δεν υφίεται, σκεφθείτε να αγοράσετε μια δεύτερη σειρά βιβλίων για να κρατήσετε στο σπίτι.

        ΜΟΥΤΑΦΙΔΟΥ  ΕΙΡΗΝΗ 

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ

    

ΠΗΓΗ

            Λεκτική βία: Οι πραγματικές πληγές σε 14 φωτογραφίες που σοκάρουν

Τι θα συνέβαινε αν η λεκτική βία άφηνε τα ίδια σημάδια με την σωματική; Ο φωτογράφος Richard Johnson υπογραμμίζει πως ίσως έτσι να αποκτούσε μεγαλύτερη σοβαρότητα και προσπαθεί να το αποδείξει μέσα από το φωτογραφικό του project.

O Johnson απεικονίζει την λεκτική βία πάνω στα πρόσωπα παιδιών και ενηλίκων και το αποτέλεσμα είναι απλά μοναδικό.

O ίδιος θεωρεί πως η λεκτική βία είναι ένα τεράστιο φαινόμενο στην κοινωνία μας. Η κακοποίηση δεν είναι μόνο φυσική, αλλά μπορεί να είναι και λεκτική και μάλιστα στην περίπτωση αυτή μπορεί να γίνει ακόμα πιο βίαιη. 

Δείτε τις απίστευτες φωτογραφίες: 

ΗΛΙΘΙΑ

ΧΑΖΗ

ΦΡΙΚΙΟ

ΦΥΤΟ

ΧΟΝΤΡΗ

ΑΣΧΗΜΟΣ

ΜΑΥΡΟΣ

ΓΚΕΙ

ΜΙΚΡΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ

ΧΩΡΙΣ ΑΞΙΑ

ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΕΝΟ

ΑΧΡΗΣΤΗ

ΔΕΙΛΟΣ

                                                                                     

         ΜΟΥΤΑΦΙΔΟΥ ΕΙΡΗΝΗ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΦΥΣΙΚΗΣ  ΑΓΩΓΗΣ

ΠΗΓΗ

ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΒΕΡΟΙΑΣ

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΒΕΡΟΙΑΣ

ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΑΘΗΤΩΝ Στ΄ Δημοτικού 2014 - 2015

ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΑΘΗΤΩΝ
 Στ΄ Δημοτικού
2014 - 2015

Όλοι διαφορετικοί όλοι ίσοι
Στ΄δημοτικού
2014 - 2015

Όλοι διαφορετικοί όλοι ίσοι
Στ΄δημοτικού
2014 - 2015

Όλοι διαφορετικοί όλοι ίσοι
Στ΄δημοτικού
2014 - 2015

Δασκάλα
Μπαλλή Κυριακή

ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ

ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ                                        

  Η ασθένεια ή το ατύχημα μπορούν να συμβούν
 οποιαδήποτε στιγμή, οπουδήποτε και να αφορούν
 οποιονδήποτε    Τότε ακριβώς δεν χρειαζόμαστε 
ούτε μαγική μπέρτα ούτε υπερφυσικές δυνάμεις για
  να γίνουμε ήρωες. Χρειαζόμαστε τη γνώση και τις
 πρακτικές δεξιότητες για να καταφέρουμε να 
προσφέρουμε στο θύμα ποιοτική και σωστή φροντίδα
 μέχρι να φτάσουν οι επαγγελματίες διασώστες.   

 ΔΕΙΤΕ ΤΟ VIDEO:ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ ΕΡΥΘΡΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

ΟΔΗΓΟΣ ΠΡΩΤΩΝ ΒΟΗΘΕΙΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΡΥΘΡΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ   

Καθηγήτρια φυσικής Αγωγής
Ειρήνη Μουταφίδου

B Δημοτικού 2014 - 2015

B΄ Δημοτικού 2014 - 2015

ΕΙΜΑΣΤΕ
ΟΛΟΙ ΠΑΙΔΙΑ
ΟΙ ΖΩΓΡΑΦΙΕΣ ΜΑΣ

ΕΙΜΑΣΤΕ
ΟΛΟΙ ΠΑΙΔΙΑ ΟΙ ΖΩΓΡΑΦΙΕΣ ΜΑΣ

B΄ Δημοτικού
2014 - 2015

ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΠΑΙΔΙΑ

ΔΑΣΚΑΛΟΣ

ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ

Χριστουγεννιάτικη γιορτή 2014
(ΚΛΙΚ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ) 

ΛΑΧΑΝΟΚΗΠΟΣ ΣΧΟΛΕΙΟΥ

ΛΑΧΑΝΟΚΗΠΟΣ
ΣΧΟΛΕΙΟΥ

ΛΑΧΑΝΟΚΗΠΟΣ
ΣΧΟΛΕΙΟΥ

ΛΑΧΑΝΟΚΗΠΟΣ ΣΧΟΛΕΙΟΥ

ΛΑΧΑΝΟΚΗΠΟΣ
 ΣΧΟΛΕΙΟΥ

ΛΑΧΑΝΟΚΗΠΟΣ
 ΣΧΟΛΕΙΟΥ

ΛΑΧΑΝΟΚΗΠΟΣ
ΣΧΟΛΕΙΟΥ

ΛΑΧΑΝΟΚΗΠΟΣ
 ΣΧΟΛΕΙΟΥ

      ΔΑΣΚΑΛΑ
ΜΟΥΡΑΤΙΔΟΥ ΕΥΜΟΡΦΙΑ

ΛΑΧΑΝΟΚΗΠΟΣ
 ΣΧΟΛΕΙΟΥ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΟΥ Στ΄ ΜΠΑΛΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ 2014

                                              Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΟΥ 
                                                                                           ΤΑΞΗ Στ΄

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΟΥ
Στ΄
ΜΠΑΛΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ 2014 (11)

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΟΥ 
Στ΄
ΜΠΑΛΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ 2014 

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΟΥ 

Στ΄

ΜΠΑΛΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ 2014 

Στο «Ρουμλουκί» (Μακεδονία) - (Ημαθία) όπως αναφέρθηκε,υπάρχει και το χωριό Σταυρός.
Το όνομα του, σαν μικρό χωριό που ήταν αναφέρεται πριν από το 1780.
Στον ΕΘΝΙΚΟ ΟΔΗΓΟ ΕΛΛΑΔΑΣ(1920-1921)
διαβάζουμε για τον Σταυρό τα παρακάτω. «’Ημισειαν ώραν οδοιπορούντες εκ Καβασίλων φθάνουμε το ασήμαντον χωρίον Σταυρόν κείμενων ένθεν κακείθειν δημοσιας οδου της αγούσης από Θεσσαλονίκης εις Κοζάνης.
Κάτοικοι: (60)περίπου, ορθόδοξοι Έλληνες
Γεωργία, δημητριακά, όσπρια ως και μποστάνια
Εκκλησία: Άγιος Γεώργιος με ιερέα τόν παπα – Ιωάννην Στεριόπουλον.
Κλίμα: ελώδες. Προσβάλλεται από πλημμυρών.
Τσιφλίκι οθωμανού.
Έδρα αστυνομικού σταθμού.
Σχολείον: μικτόν με 20 μαθητάς
Εν πανδοχείον: του Ευθυμίου Ζήση
Εις υδρόμυλος: του Ιωάννου Πετρίδου
Κοινοτικός Σύμβουλος(Κοινότης Επισκοπής):
Βασίλειος Παπαιωάννου Αρχαιολογικά: Ρωμαϊκή επιγραφή αναφέρουσα δωρεά τινός Αυρηλίου τη μητροπόλει Βεροίας».
Η παραπάνω αναφερόμενη επιγραφή ήταν χαραγμένη σε μια από τις δύο μαρμάρινες κωλόνες,που τελευταία ήταν μεταφερμένες από μαθητές του σχολείου (1937) αρκετά χρόνια στην αυλή του σχολείου.
Κατά την Παράδοση, το χωριό πήρε το όνομά του σε απροσδιόριστο χρόνο, όπως ακούστηκε να λέγεται, από το γεγονός ότι τα παλιά χρονιά υπήρχε, κάπου κοντά ή μακριά, στοιχειώδης δρόμος επικοινωνίας των παραλιμνίων χωριών νοτιότερα και προς την θάλασσα προς τα αρχαία χωριά ΠΥΔΝΑ και ΜΕΘΩΝΗ.
Ο δρόμος εκείνος διασταυρωνόταν κάπου στην περιφέρεια του Σταυρού ή και μακρύτερα με το δρόμο Βεροίας - Γίδα – Θεσσαλονίκης.
Ορισμένοι παλιοί κάτοικοι κατοικούσαν στο σημερινό Σταυρό και προς την έξοδο του για την Βέροια, οπού ήταν η Εκκλησιά τους μαζί με το νεκροταφείο ,δηλ. στη αυλή του του σημερινού σχολείου προς το δημόσιο δρόμο.
Οι παλιοί κάτοικοι άφησαν καταπληκτικά απομεινάρια των οικογενειών τους και διατηρήσαν και το όνομα του τόπου και του τότε μικρού χωριού «Σταυρός».
Διατηρήσαν ακόμα αρκετά ήθη και έθιμα και το χαρακτηριστικούς ομιλί0ας (των εντοπίων)με πολλούς ιδιωματισμούς.
Οι παλιοί κάτοικοι του Σταυρού, επίμονα και με κάθε τοπικά, κλιματολογική κατάσταση ζούσαν με λίγη καλλιέργεια δημητριακών, στα υψηλοτέρα χωράφια, με μικρή κτηνοτροφία, λίγα πρόβατα προ προς πάντως κατσίκια ,βόδια, βουβάλια και γουρούνια και τούτο ,διότι για την κτηνοτροφία ,την οποία προτιμούσαν, δεν πλήρωναν φόρο στον μπέη της περιφερείας. Ασχολούνταν με το ψάρεμα και περισσότερο με το κυνήγι, διότι στα γύρω απατό χωριό πολλά και μεγάλα παραλίμνια δάση(σημερινά κτήματα) μέχρι το «Μηδέν» τον ποταμό Λουδία , ζούσαν πολλά αγρία ζώα και πτηνά. Ζούσαν «Γκατζά» -αγριογούρουνα, ζαρκάδια, κι όπως είπαν, παλιότερα και ελάφια, λαγοί, πέρδικες, φασιανοί, ορτύκια, μπεκάτσες, αγριόπαπιες, νησάρια – κουκλίκες, αγριόχηνες.
Από τα πολλά δάση του Σταυρού ξυλεύονταν, από τα παλιά χρόνια και με ειδική άδεια των Τούρκων και οι κάτοικοι των χωριών πέρα και κάτω από το Πλατύ.
ΠΡΟΦΟΡΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ
ΓΙΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Τοπικιστικοί λόγοι πλαισιωμένοι με την επιδεικτική επαφή των θρησκόληπτων, τότε, κατοίκων πολλών χωριών του κάμπου της Βεροίας, παλιά, Καμπανιάς, προκάλεσαν κι έπλασαν το παρακάτω, ας πούμε παραμύθι, σχετικά με την ονομασία του σταυρού και άλλων χωριών νοτιότερα.
Όταν ο άγιος Αντώνιος θέλησε να διδάξει τη χριστιανική θρησκεία στους κατοίκους των χωριών του Κάμπου ανέβηκε σε ένα αραμπά – βοδάμαξα, που την έσερναν βουβάλια όπως τα έλεγαν βάλια.
Είχε, είπαν, διαλέξει τα πιο μεγάλα και τα πιο γερά «βαλία»της Βεροίας για το ταξίδι του στα λασπερά, τότε, χωριά του κάμπου.
Τα βάλια , ήταν δύσκολο να τα οδηγήσει και να τα κατευθύνει χωρίς προσοχή και κόπο ο καθένας.
Έτσι όταν «η αποστολή» βρέθηκε στον Σταύρο , τα βάλια , από άγνωστη αιτία αφήνιασαν κι έτρεχαν σαν δαιμονισμένα. Ο οδηγός του αραμπά προσπαθούσε να τα συγκράτησει κι εκείνα, περίεργα ,πηγαινοερχόταν κάνοντας σταυρωτή πορεία, δηλ. κινούνταν σταυρωτά χαράσσοντας στο χώμα το σημείο του σταυρού. Σταμάτησαν υστέρα από προσευχή του αγίου Αντώνιου. Παρατήρησε το γεγονός, λέει η παράδοση, ο Αγιαντώνης και είπε:
-Τον τόπο τούτο και το μικρό αυτό χωριό θα το λέτε «Σταύρο».
Επειδή οι κάτοικοι του ήταν λίγοι, αργότερα το 1922-30 εγκατασταθήκαν εκεί πολλοί Χριστιανοί και Τσιγγάνοι – Οθωμανοί. Κατασκήνωσαν ενενήντα σκηνές στην τοποθεσία «Γουμαροπνίχτης» κοντά στο νεκροταφείο.
Η Ελληνικότητα του Ρουμπλουκιού, που διακρινόταν από διαφορές ενδεικτικές Ελληνικές χροιάς εκδηλώσεις ,απ’την ενδυμασία χρωματοςμπλε σκούρο – γαλάζιο –κι απ’τα τραγούδια κι αρκετά έθιμα τους, κορυφώθηκε την εποχή του ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ.
Μετά τα πολεμικά γεγονότα του 1922 στην ιστορική Ανταλλαγή, εγκατασταθήκαν στο χωριό πολλές οικογένειες Ποντιοκαυκασίων και Γεωργιανών Ελλήνων προσφυγών.
Με το κύλισμα του χρόνου και την επίδραση πολλών παραγόντων και συντελεστών και με την δραστηριότητα, σε όλους τους τομείς, των νεότερων κατοίκων του, το χωριό, σήμερα(2014), παρουσιάζει αξιοπρόσεκτη γενικά εικόνα.
ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΖΩΗΣ ΤΩΝ
ΠΡΩΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ
α) Η ζωή των κατοίκων του παλιού – αρχικά χωριού Σταυρού , των λίγων, τότε , οικογενειών όπως και πολλών – όλων των κατοίκων των παραλιμνίων χωριών μπορεί να πει κανείς, ομοίαζε - αμυδρά κάπως- με τη ζωή παραποτάμιων κατοίκων των θερμών χωρών.
Οι κλιματολογικές τοπικά συνθήκες (υγρή ατμόσφαιρα, ελώδες κλίμα με όλα τα επακόλουθα τους – κακοήθως Τριτέος και Τεταρτέος πυρετός)ανάγκαζαν τους ανθρώπους της εποχής εκείνης να ζουν κάποιο τρόπο κατά κάποιο τρόπο κάτω από άσχημες συνθήκες υγειάς, με άσχημα κι επικίνδυνα επακόλουθα.
Τα σπίτια τους ήταν τα πιο πολλά ισόγεια, πλινθόκτιστα και σκεπασμένα με καλαμοχορτα - βαλτόχαρτα - «σάζια».Είχαν μικρά παράθυρα, χωρίς πατώματα και οροφές και θύμιζαν «τρώγλες Ιθαγενών».
Είχαν ένα- δυο δωμάτια και «ομπρόστη», ένα δηλαδή ανοιχτό σκεπασμένο εξώστη – μπαλκόνι. Συχνά τα «έχριζαν» - άλειφαν γυναίκες με πολτό φτιαγμένο με αργιλώδες χώμα, πολλές φορές αγορασμένο.
Άξιο προσοχής ήταν που τις άκρες των «ομπροστών»,και τις βάσεις των τοίχων τις έβαφαν με ασβέστη ανακατωμένο με χρώμα γαλάζιο - λουλακί (Ελληνικό χρώμα)
Τα μεγαλύτερα, λίγα, σπίτια είχαν και δεύτερο πάτωμα «το ανώι».Στο ισόγειο είχαν στάβλο για τα μεγάλα ζώα και αποθήκες για την παραγωγή των.
Τα ρούχα των εντοπίων ήταν«σαγιάκινα» υφαμένα απ’τις νοικοκυρές, καθώς και τα χαρακτηριστικά μακριά ρούχα τους, πάντα προς το μπλε χρώμα ιδίως τα ρούχα των γυναικών.
Τις Κυριακές και τις γιορτές, οι παντρεμένες γυναίκες μαζί με τις ωραίες στολές τους, φορούσαν στο κεφάλι ειδικό χωρίς κατσιούλι καπέλο. Οι κοπέλες μαζί με την όμορφη «Μακεδονίστικη στολή»τους, την ειδικά κεντημένη με πολλά λευκά σειρήτια, φορούσαν καπελά με είδος περικεφαλαίας το λεγόμενο «κατσιούλη».
β ) Βλάχοι.
Οι Βλάχοι κάτοικοι της περιοχής (1930 -1936) επέμεναν κι εκείνη στη δική του διατροφή, τα γαλακτερά. Η ενδυμασία τους ήταν κάπως ανάμεικτη σε υφάσματα και σχεδία με επίδραση Σαρακατσανέικης εμφάνισης.
γ)Θρακιώτες
Η διατροφή τους όπως και η ενδυμασία τους, που ήταν αρκετά διαφορετική από την διατροφή κι ενδυμασία των κατοίκων του χωριού, άλλων προελεύσεων, δεχτήκαν μεγάλη διαφοροποίηση.
δ)Πόντιοι.
Οι πόντιοι με υψηλό βαθμό, συναγωνισμού άμιλλας κι προσπάθειας, αρχικά παρουσιαζόταν υποστηριζόμενοι μεταξύ τους αμέτοχοι στις ανάγκες δημιουργικότητας του χωριού. Ριγμένοι στην οικογενειακή τους αποκατάσταση, λόγω της προσφυγιάς των, αρχικά της απόκτησης στέγης και χωρίς να δέχονται επιδράσεις – έξω απ’τα δικά τους έθιμα – αποτελούσαν μέρος της κοινωνίας με επιφυλακτικότητα, αρχικά, σε συμμετοχή και παραχωρήσεις.
ΑΣΧΟΛΙΕΣ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ
Η πλειονότητα των κατοίκων του Σταυρού, αρχικά, ασχολούνταν με τη στοιχειώδη πρωτογονική γεωργική και ημιοικόσιτη κτηνοτροφία.
ΑΛΛΑΓΗ ΜΕΤΑ ΤΟ 1922
Η παλιά εικόνα του χωριού, η πριν από το 1922, διαφοροποιήθηκε και άλλαξε, όπως ήταν επόμενο, με την εγκατάσταση, μετά το 1922, νέων κατοίκων πολλών προελεύσεων.
α) Βλάχοι
β)Διάφοροι ξένοι
γ)Μικρασιάτες
δ)Θρακιώτες
ε)Πόντιοι
Το σύνολο ων οικογενειών του Σταύρου, υστέρα από εξάλειψη «των φυλετικών διαφορών», με πρώτο γάμο του εντοπίου στεριου Παπαιωανου με την Κατίνα Ι.Μουρατίδη και με το σπάσιμο του «τοίχους» μεταξύ των διαφορών προελεύσεων κατοίκων, την αλλαγή συνθηκών, με την ελεύθερη επικοινωνία και επιμειξία, δείχνουν σήμερα, άλλη εικόνα ζώης των κατοίκων του.
Ο Σταυρός δείχνει εικόνα χωριού, το οποίο σε κάθε τομέα είναι άξιο πάντως επαίνου και αξιομίμητο για την κοινωνική του οργάνωση, την ασύγκριτη καθαριότητα του και νοικοκυροσύνη και την άριστη εμφάνιση.
Η πλατεία είσοδος από Θεσσαλονίκη, προδιαθέτει, το διαβάτη θετικά. Οι δρόμοι του διαπλατισμένοι αποτελούν εικόνα που τραβάει την προσοχή κάθε επισκέπτη.
Τα σπίτια καλοχτισμένα με κάπως αδρύ σχέδιο, προκαλούν εντυπωσιακά, κάθε παρατηρητή και διαβάτη.
ΠΑΙΔΙΑ-ΣΧΟΛΕΙΟ
Πρώτος η αρχαιότερος που δίδαξε γραφή στο Σταυρό αναφέρεται κάποιος προγονός της ,της οικογένειας Παπαιωαννου, η οποία από το γεγονός αυτό κληρονόμησε την προσωνυμία «δάσκαλοι»ή «Δασκαλάκηδες».
Επίσης αναφέρεται ότι κατά περιόδους δίδαξαν στο Σταυρό «τα ελληνικά γράμματα» ο Παπαπαχώμιος και ο Στέφανος Βαφείδης από την Βέροια. Η πραγματικότητα είναι ότι το σχολείο εξυπηρετούνταν, άγνωστο για ποιο λόγο, συνεχεία με αποσπασμένους δασκάλους. Σαν δάσκαλοι του χωριού, διορισμένοι επίσημα, αναφέρονται οι: Τριαντφυλλίδης, Γκοτζαμάνης ,Νικολαίδου Νίνα, Αδαμίδης, Γρηγορίου Ιωάννης, τον οποιο αντικατέστησε το 1936 ο νεαρός Βαρλάμης Σωτήριος και με συνεργάτιδα από το 1940 την Ανθούλα Ροδίτου-Ζαρμακούπη.
Το 1945 τον τελευταίο αντικατάστησε ο Γρηγόριος Λανάρας και ακολούθησουν οι παρακάτω δάσκαλοι , τους οποίους αναφέρουμε χωρίς χρόνο υπηρεσίας και χωρίς σειρα.
α)Ελένη Γκόγκου -Παπαιωάνου
β)Γραμματικόπουλος
γ)Τσιάρας Κων/νος
δ)Χριστοφιλοπούλου Καίτη.
ε)Γκράβα
στ)διάφοροι άλλοι αγνώστων σε μας στοιχείων.
Το σύνολο των δασκάλων, όπως ομολογείται, εξακολουθούσε κι εξακολουθεί να συμβάλει καρποφόρα και ωφέλιμα στην πνευματική ανάπτυξη του Σταυρού.
Το σχολείο παλιότερα στεγαζόταν πρόχειρα και συνήθως στο νάρθηκα της εκκλησιάς και σε κάποιο κάθε φορά οίκημα
Από το 1932, χωρίς βοηθητικούς χώρους και σε μια μονή αίθουσα του νεόκτιστου διδακτηρίου, εξακολουθεί να λειτουργεί συνεχεία , τακτικά και χωρίς διακοπές εκτός από τα χρονιά της Γερμανικής Κατοχής που το επιτάχθηκε πολλές φορές το διδακτήριο.
Με τον καιρό, υστέρα από προαγωγές του σχολείου και με την βοήθεια της πλούσιας κοινότητας , κτίστηκε νέο διδακτήριο με πολλές αίθουσες διδασκαλίας ,με κεντρική θέρμανση κλπ
Πηγή: ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΣΤΑΥΡΟΣ ΒΕΡΟΙΑΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΙΟΥ Γ. ΒΑΡΛΑΜΗ
Στ΄Δημοτικού Σχολείου
Σταυρού Ημαθιας
2014
Δασκάλα
Μπαλλή Κυριακή